Dag prachtige Caroline

Op vrijdag 5 augustus overleed voormalig VUB-rector Caroline Pauwels. Caroline was een voorvechter van wetenschap, humanisme en cultuur en een prachtig voorbeeld voor ons allen. Michael De Cock, artistiek leider van KVS en goede vriend van Caroline, sprak op Radio 1 zijn bewondering voor haar uit.

"Caroline was een feest om mee samen te werken. Ze had een ontzettend talent voor het leven. In die zin is het cynisch – of oneerlijk – dat ze zo jong sterft. Maar zelfs met dat feit – met haar ziekte – ging ze zo inspirerend om. Ze had een enorme liefde voor mensen. Als je bij haar was, gaf ze je het gevoel dat je heel belangrijk voor haar was. Ze had een groot talent om te luisteren. Daarnaast had ze een grote liefde voor wetenschap én voor kunst. Caroline kwam vaak naar het theater en hield van kunst in het algemeen, in de breedste zin van het woord. Ze zocht naar manieren om mensen boven zichzelf te doen uitstijgen, zoals Eric Corijn het op Twitter omschreef."

"Ze was altijd op zoek naar een vorm van schoonheid. In 2016 startten we samen Mindblowers op. Nadien hebben mensen zoals Lynn Tytgat, die nauw met Caroline samenwerkte aan de VUB, hier verder een sterke trekkersrol in gehad. Met Mindblowers wilden we, op visionaire manier, vanuit verwondering en verbeelding, zowel via kunst als via wetenschap, mensen laten nadenken over bepaalde thema's en elkaar laten ontmoeten. En dát is waar Caroline zo sterk in was. Met haar samenwerken en met haar praten was altijd inspirerend."

Caroline creëerde verbinding en deed mensen boven zichzelf uitstijgen.

"Vorig jaar was Caroline curator van Theater aan Zee en dat werd een bijzondere editie, omdat ze dat op haar heel eigen manier gedaan heeft. Zo schreef ze een fantastisch mooi boek Ode aan de verwondering, dat ik onlangs nog eens opnieuw las, met tekeningen van Gerda Dendooven, een goeie vriendin van ons beiden, en een gedicht van Bart Moeyaert. Dat boek is fantastisch en vat eigenlijk heel erg samen hoe ze in het leven staat, hoe ze kijkt, met zo'n open, humanistische en positieve blik. En dat allemaal in combinatie met een messcherpe analyse van hoe de maatschappij functioneert, wat ze is en wat ze zou kunnen zijn. Daarin was ze ook doodeerlijk en streng. Ze was heel radicaal wanneer het op vrijheid van denken en haar idealen aankwam, dat was wat ze uitdroeg en waarvoor ze leefde. Op Theater aan Zee droeg ze heel erg die humanistische geest, van wetenschap en van kunst, uit."

"Toen ik Caroline voor het eerst ontmoette, merkte ik al snel dat we op dezelfde lijn zaten. We hadden allebei dezelfde missie, om zowel met KVS als met VUB aanwezig te zijn in de stad en in het maatschappelijke debat. ZIj heeft wat dat betreft VUB enorm in het hart van Brussel geplant. Ze is gaan samenwerken met tal van organisaties, naast KVS nog vele andere. Ze organiseerde de diploma-uitreikingen op de Grote Markt. Dus ze vond het belangrijk om aanwezig te zijn en niet in een ivoren toren te zitten. Het gaat altijd om de liefde voor mensen, om zorg in vele gevallen. Ze was in mijn ogen echt een zegen voor de universiteit, ze heeft de VUB op de kaart gezet, ze is ermee in het debat gesprongen en heeft de unief echt in handen van de studenten gegeven. Ze kon ook extreem goed luisteren naar jonge mensen. En toch was ze ook heel streng in haar visie waar de opleiding naartoe moest. Het is ongelofelijk hoeveel verbinding zij om zich heen genereerde. Sinds haar ziekte is er ook een hele groep vrienden rond haar opgebouwd, mensen die elkaar voorheen niet kenden. Zo was Caroline: ze creëerde verbinding en deed mensen boven zichzelf uitstijgen."