Madame Bovary

Na een lange reis door het Midden-Oosten trok Gustave Flaubert zich terug in een Frans landhuis met zicht op de Seine. Vijf jaar lang werkte hij er aan Madame Bovary. Hij wilde een boek over ‘niets’ schrijven, maar het werd een boek over ‘alles’. Een boek over het onstilbare verlangen om bemind te worden, over het patriarchaat, over (onmogelijke) liefde, overspel, leven en dood. Emma Bovary weigert zich te schikken naar de grenzen die de maatschappij haar oplegt en blijft zich, tegen beter weten in, verzetten. Zelfs al betekent dat haar ondergang. 

“Madame Bovary, c’est moi”, zo beweerde de auteur van het boek. Maar hoe mannelijk is de visie op het hoofdpersonage? Of hoe universeel is het gevoel van onbehagen dat haar treft? Hoewel de roman al meer dan anderhalve eeuw oud is, blijft het thema actueel. De man-vrouwgelijkheid is nog steeds geen voldongen feit. Als maatschappij blijven we worstelen met eeuwenoude stereotiepe patronen die ons worden opgelegd. 

Na hun samenwerking voor Mrs Dalloway van Virginia Woolf brengen Carme Portaceli en Michael De Cock deze keer een ander iconisch vrouwelijk personage uit de wereldliteratuur tot leven. In een volledig hedendaagse bewerking, met Maaike Neuville en Koen De Sutter in de hoofdrollen.