El Magico If
In hun vorige creatie País Clandestino baseerde het gelijknamige gezelschap zich op het verleden om het heden te kunnen begrijpen. Ze vroegen zichzelf af wie ze waren door naar hun eigen politieke en familiale herkomst – en de specifieke context van hun geboortelanden – te kijken.
In opvolger El Mágico If onderzoeken ze het (door)lopende heden om mogelijke toekomsten te verbeelden. Utopische en dystopische toekomstbeelden. Toekomstbeelden die voortkomen uit een heden waarin de wereld opnieuw op autoritarisme afstevent en waar een pandemie de kans biedt om politiek en artistiek na te denken. Om te reflecteren op de strijd van de huidige generatie. Maar ook over de toekomst van kinderen die reeds geboren zijn en de kinderen die nog zullen volgen, op basis van wat onze maatschappij hen nalaat en wat zíj ons zullen tonen en leren.
In 2014, in het Lincoln Center’s Director’s Lab in New York, ontmoeten de schrijvers en regisseurs Maëlle Poesy (Frankrijk), Jorge Eiro (Argentinië), Lucía Miranda (Spanje), Pedro Granato (Brazilië) en Florencia Lindner (Uruguay) elkaar. Deze ontmoeting en hun diverse artistieke en politieke visies zorgen ervoor dat ze de jaren daarna met elkaar in contact blijven, via Skype-meetings, e-mail en andere media. Bij elke ontmoeting hebben ze het honderduit over hun theaterwerk en de artistieke en politieke context van hun landen en fantaseren ze over een gezamenlijk project van hun vijven. Vier jaar later is het zover: ze maken País Clandestino, een co-productie met het Buenos Aires International Festival. De creatie wordt een succes en reist de wereld rond, van Chili over Brazilïe naar Mexico, Argentinië, Spanje en Frankrijk.
