Ifigeneia

In deze bewerking van de klassieke tragedie laat Maaike Neuville Ifigeneia in een monoloog terugkijken op haar verhaal, op de eindeloze wraakcyclus in haar familiegeschiedenis. De vraag dringt zich op: hoe kan het anders?

Hoe keer ik terug?
Hoe keer ik het getij waaruit ik werd geboren?
Hoe keer ik terug naar de voorkant van de liefde die mijn voorvaderen ooit hebben verloren?

Hoe kijken we terug op onze Westerse geschiedenis, onze overgeleverde verhalen – veelal door mannen opgetekend, in een context waar vrouwen in het politieke en sociale leven weinig tot geen inspraak hadden? Hoe kan je, als jonge vrouw, in je kracht staan zonder je verleden te verloochenen, maar ook zonder dat het je belemmert in het vinden van je eigen stem? En hoe sta je op een podium met eeuwenoude teksten?

Waar dringen de verhalen in ons bloed en drijven ze ons tot handelen?
En wie, o wie, vader, heeft de pen?

In deze bewerking wordt er terug- en vooruitgekeken, krijgt de woede van Ifigeneia vele kleuren en wordt een voorstel geopperd voor hoe het nu verder moet, niet alleen met haar personage, maar ook met onze blik op ons gedeelde verleden.

Ifigeneia is een spoken dance voorstelling, waar woord en beweging elkaar aanvullen en bevragen, elkaar versterken maar ook tegenspreken. Tessa Hall neemt de choreografie op zich en onderzoekt samen met Maaike Neuville de relatie tussen tekst en dans die zich afspeelt voorbij het illustratieve, voorbij het voorspelbare. Het resultaat? Spoken dance. Over de transformerende kracht van de tijdloze woede van een jonge vrouw.