Alesandra Seutin

“Ik maak de choreografie voor de voorstelling, of beter gezegd: ik versterk de regie van Junior met beweging. Het werk dat ik maak is altijd sociaal-politiek gebaseerd, dus ik voel me heel erg thuis in deze productie. En natuurlijk voel ik me verbonden met Winnie Mandela; ze is een vrouw, net als ik, en ze is Zuid-Afrikaans, net als mijn moeder. Mijn familie hoorde bij de ‘Zulu’s who left’; ze hebben zichzelf verbannen naar Malawi en Zimbabwe, waar ik geboren ben. Ik ben opgegroeid in Brussel, ik heb een Belgische vader. Ik noem mezelf een ‘Afropean’; in Afrika beschouwen ze me als Europeaan, in Europa ben ik Afrikaan. Maar eigenlijk ben ik beide, in beide werelden. Het is een prachtige hybriditeit, die ik omarm. Het is goed om voor een keer de zwarte vrouw op de voorgrond te plaatsen, die positie heeft ze niet vaak. Het stuk gaat trouwens niet puur over Winnie. We proberen haar verhalen te belichamen door middel van onze eigen ervaringen. Het gaat over het huidige leven; over onrecht, macht, geweld, wanhoop, kwetsbaarheid en veerkracht. Veel mensen zullen zich hierin kunnen herkennen en erdoor geraakt worden.”