POETS FOR PALESTINE

Moeder ik ben bang
Bang omdat zij die zeggen het dichtst bij God te staan
Diegene zijn die ons verder van elkaar doen gaan
Moeder Ik ben bang
Bang omdat wij elke dag verder van elkaar groeien.
Als takken die verdwalen door de bomen het bos niet meer zien
Moeder, Ik ben bang om dood te gaan
Niet voor wat er komt maar om wat voor wereld ik achter laten zal
Moeder, Ik ben bang
Bang omdat wij vergeten zijn
Dat van de bloedvaten die lopen naar ons hart
Tot de zenuwen in onze hersenen
van de mineralen in onze botten tot de inhoud van onze gal
van de vetmassa rond onze ingewanden
tot de spieren die wij kunnen opbouwen
hetzelfde zijn
Wij zijn vergeten dat wij allemaal hetzelfde zijn
Moeder, ik ben bang
Bang omdat ze niet begrijpen dat het een klucht is.
Opgezet spel om ons van elkaar te doen vervreemden.
Hoe we in debat gaan om gelijk te krijgen.
Wij versus zij en waarom krijgen zij meer dan wij.
Hebzucht neemt over en laat ons als verwende kinderen achter.
Kinderen die niet kunnen spelen met elkaar, kinderen die niet willen delen met elkaar.
Maar alles is tijdelijk
en terwijl we zin proberen te geven aan deze tijdelijkheid
die een oneindigheid lijkt te duren,
verliezen we al onze menselijkheid.
Omdat we bang zijn! We zijn bang.
 
Jaouad Alloul

Testimonies from Gaza
Based on real testimonies
 
Let’s write our names on every inch in our bodies
So that when you see our bombed fragmented bodies
You may collect the pieces together and put us in a grave
In Gaza, we are not very demanding
We don’t ask any more for individual graves
We have been already living in a controlled air graveyard
Before even I was born
We will be happy, if a member in our family recognizes some of us
And kiss at least one-piece goodbye
And read alfatiha on our soul, for our journey
Before we ascend to the other border of life
 
We used to have houses, 
our houses left us, without waving goodbye
We used to have lights, 
but despite darkness around, we cling with hope
Don’t define us as numbers, 
Or as victims of the conflict
But define us by the beauty of the resilience in our hearts
We dream of a future where we walk freely
Go to school without fear
We want to build a better world
 
We want to dream and live 
to make our dreams reality
We want to act and make plays
We miss our remote theatre classes
We want to act again, 
even from the other edge of life
 
Don’t tell me about international law and human rights
Don’t tell me about self-defense 
By cutting off water, electricity, internet, food and power
Don’t tell me we are alive while we are slowly murdered
You are watching? How is the view
While your sky is blue, 
do you see how black is ours
While you admire the stars, 
Are you blinded by the white phosphorus bombs?
And its suffocating filthy smell
Do you think we scream, because we don’t find a lost toy
Or because we lost our families, loved ones, homes and memories
Do you think we pack because we are going for a picnic?
Or because we are running from our homes under the bombs
Do you think we hang around because we are lazy?
Or because our homes, schools, mosques, churches,
And even hospitals have been blown away?
Do you enjoy this endless film?
I am only sixteen, 
I am not superman, or Spiderman or Ironman 
I am not an avenger
It seems there is no Arab avengers in Hollywood
I can’t fix all of this
Are you still watching?”

A poem written by Dr Abdelfattah Abusrour, director of Alrowwad Centre for Arts and Culture, Aida Camp, Bethlehem (6th November 2023)
 
 
In Gaza stopten ze met de doden te tellen.
In het begin schreven ze nog namen,
het aantal steeg zo snel, dat ze niet meer konden volgen
Na de namen, zijn het nummers geworden.
Lijken tellen, dat is nu het laatste van hun zorgen.
 
Korte update van het Israelisch leger.
Nog steeds gemotiveerd het elimineren gaat steeds beter. Check.
4300 aanvallen uitgevoerd. Check.
300 tunnelschachten en 300 locaties getroffen. Check.
Onschuldige burgers?
Wij die eerst een seintje geven om het dan helemaal plat te bombarderen. Ach, alleen een terroristenvriendje durft zoiets uit te spreken.
 
In Gaza stopten ze met de doden te tellen.
In het begin schreven ze nog namen,
het aantal steeg zo snel, dat ze niet meer konden volgen
Na de namen, zijn het nummers geworden.
Lijken tellen, dat is nu het laatste van hun zorgen.
 
Korte update uit het Palestijnse kamp.
Waar te beginnen? Er is zelfs geen beginnen aan.
Wat kan nog erger? Wat is een poging waard?
Ziekenhuis wordt belegerd. Check.
Geen stroom, geen water. Check.
Oorlogsrecht? Internationale regels? Check.
Duizenden patiënten, tienduizenden burgers
die in een ziekenhuis schuilen voor hun leven? Check.
En dat kan de Israëlische regering nu geen barst schelen. Check.
 
In Gaza stopten ze met de doden te tellen.
In het begin schreven ze nog namen,
het aantal steeg zo snel, dat ze niet meer konden volgen
Na de namen, zijn het nummers geworden.
Lijken tellen, dat is nu het laatste van hun zorgen.
 
Korte update uit het Westerse kamp.
Het kan hen ook geen barst schelen. Check.
In deze donkere maanden voldoende vitamine D nemen. Check.
Met popcorn kijken naar een herhaling van de serie: Hypocrisie en dubbele moraal. Check.
 
Een donkere komedie over een genocide met een kleine rol voor Het VN- Tribunaal. Check.
Zo’n slechte acteur dat de VS en Israel hem niet erkennen, doen alsof het niet bestaat. Check.
Maar hij mag wel meedoen in een reclamespotje, als hij doet wat ze vragen. Check.
Voor de rest is het gewillig staren naar de aflevering die ze al jaren herhalen. Check.
 
In Gaza stopten ze met de doden te tellen.
In het begin schreven ze nog namen,
het aantal steeg zo snel, dat ze niet meer konden volgen
Na de namen, zijn het nummers geworden.
Lijken tellen, dat is nu het laatste van hun zorgen.
 
Fikry El Azzouzi